Abraão, Ilha Grande (Brazilië), 26 april 2021
Ja, we moeten na meer dan een jaar toch eindelijk Brazilië verlaten. Waar willen we heen en waar kunnen we heen? Zoveel mensen, zoveel ideeën. Illegaal hier blijven, illegaal naar het zuiden varen of toch naar het noorden?
Anders dan in Nederland zou de herfst hier de mooiste tijd zijn: droog met een goede temperatuur en gematigde wind.
Hoe anders dan vorig jaar is het nu. Het is koud. We zitten de laatste weken ’s avonds vaak met een lange broek en shirt met lange mouwen buiten. Maar zeggen ze, dat is uitzonderlijk.
Daarbij komt ook nog veel regen en vooral veel wind, zelfs de vissers schuilen bijna een week tussen de eilanden vanwege het slechte weer op zee.
De baai ten noordwesten van Angra dos Reis is erg beschut. Ideaal om met onstuimig weer te verkennen. Daarna varen we via Tarituba, Ilha do Cedro richting Parati en Ilha da Cutia.
Praia do Delegado. Overdag een paar boten, 's nachts de baai voor onszelf.
Dat laatste mini eilandje is voor velen favoriet, schoon water, beschut voor alle winden en bovenal weinig muggen! Er is hier geen telefoon ontvangst, anders zou het op deze plek veel drukker zijn.
De laatste tijd worden we vaak aangesproken door mensen die ons al vaak hebben gezien.
Zo ook hier, en gelijk worden we voor een borrel op een van de vier boten uitgenodigd. Gezellig. Het gezelschap is al wat ouder en zijn allemaal gevaccineerd. Een stel komt uit Serrana, deze stad met 45.000 inwoners heeft als proef 30.000 mensen gevaccineerd.
Later komen ook Hans en Katrin met Esmeralda de baai binnenvaren. We kennen ze via de facebook groep van Patagonië-zeilers.
Ilha do Cedro.
Inmiddels is het half april en moeten we erover nadenken waar we moeten uitklaren. Want onze visa zijn over een paar weken verlopen. “Officieel” moeten we het land verlaten.
Een mogelijkheid dichtbij is Angra, maar daar hadden we de vorige keer een probleem bij Receita Federal. We willen we zeker weten of we daar terecht kunnen. We vragen rond maar niemand die het weet. Als we Karen vragen of zij er achter kan komen, horen we dat het op een ander adres wel digitaal kan. Heel fijn, want anders hadden we Rio of Santos moeten binnenlopen.
Nadat we zijn uitgeklaard gaan we weer naar ons ‘thuis’ Sitio Forte. Bij de strandtent van Telma en Naude zien we weer veel bekenden.
Wasdag.
En eindelijk vinden we de waterval die hier dichtbij moet zijn, toevallig wil een stel uit Ilhabela daarheen en lopen we mee. Ondanks dat we hier veel wandelingen hebben gemaakt is het geen wonder dat we het zelf nooit gevonden hebben, je moet namelijk via het afgesloten erf van een boerderij.
Een paar dagen later komt Rogerio, die we van de werf MCP kennen, komt met familie en vrienden ook nog een dagje buurten.
KKKoud !!!
Veel gezelligheid, maar het gaat niet goed hier in Brazilië. Veel gevallen van COVID. Van mensen die we kennen en er gelukkig weer bovenop komen, maar ook verhalen als files voor de kerkhoven.
En hoe de overheid er mee omgaat is ook geen goed voorbeeld voor de steden. Lockdown is een lachertje, we dachten even snel en rustig boodschappen te doen omdat alle andere winkels dan de supermarkt gesloten zouden moeten zijn! Alles was open en drukker dan we ooit gezien hebben.
In Parati moet eigenlijk op zondag alles gesloten zijn, maar ja dat is niet handig voor mensen die terug moeten naar de jachthaven. Dan doen we het toch op maandag, tja zo wordt het nooit wat.
Doodskopjes of boeien?
Alles overwegende hebben we besloten dat we hier weg willen. Ook zijn we het wachten beu, dat was niet de bedoeling toen we bijna drie jaar geleden uit Nederland vertrokken. Maar wie had dit allemaal kunnen voorzien.
Na nog een laatste boodschappenronde ankeren we bij onze andere favoriete plek bij Gipoia.
Daar zien we de Brazilianen Fatima en Thadeu nog even, ze verwennen ons weer op hun Aya en we genieten van alle verhalen die ze te vertellen hebben.
Bij de supermarkt zien we dit. Wel handig om veel boodschappen mee te nemen.
De volgende dag vertrekken we naar Abraão. Hier is ook nog internet om de laatste weerberichten te downloaden.
Waar gaan we heen? Naar het noorden, de eerste bestemming zal Suriname zijn. Maar zoals Bart van Tutti het zegt, als er zes verschillende bronnen vier weken melden dat de grenzen open zijn gaan we weer terug naar het zuiden, Patagonië.
